İsa'dan (a.s) sonra havariler etrafa dağılıp Hz. İsa'nın (a.s) dinini insanlara telkin etmeye çalıştılar. Fakat o sıralar dünyanı...
Halbuki bunlar havariler veya onların talebelerine isnat edilen, Hz. İsa (a.s) hakkındaki birer tarihçeden ibarettir. Sonrarı İseviler, bunlar dört hüshaya ayırmış ve bunlara İncil adını vermişlerdir. Ancak bunlar bile birbirlerine tamamen uygun değildir.
Hz. İsa'dan (a.s) kırk sene sonra Romalılar, Kudüs-i şerif-e saldırmışlar, yahudilerin bir kısmı öldürmüş, bir kısmı da esir almışlar yahudi kitaplarını yakmışlardı. Bundan sonra yahudiler yerle bir oldular. Nihayet Roma imparatoru kostantin, etrafını kuşatmış olan düşmanlarına karşı yardım etmeleri için ordusunda bulunan İseviler'e bir güzellik göstermiş, sancaklarına haç koydurmuş, kendiside iseviyi kabul etmişti. Böylelikle Hz. İsa'nın (a.s)'ın doğumundan 310 sene sonra İseviyye'nin açık bir şekilde tebliğe müsade edilmiştir. Daha sonra İseviyye'yi kabul edenler çoğalmış, kendilerine "nasara" (hıristiyan) denilmiştir. İlerleyen zaman içinde Romalılar, şark ve harp imparatorluklarına ayrılınca mezhepleri olan nasraniyyet de katolik ve ortadosk şeklinde ikiye ayrılmıştır. Bundan sonra da bir çok mezhep ortaya çıktı. Protestan meshebi bunlardan dır.
Esas itibariyle Allah'ın bir ve tek olduğunu (tevhid) inancı üzerine kurulmuş olan iseviyye, daha sonraları bu çizgiden çıkmış, müntesipleri teslise (üçleme) inanmaya başlamış, adeta putpereslik haline gelmiş, mabedleri suretlerle dolmuş, müşriklerin mabetlerine benzetilmiştir.
Ömer Nasuhi Bilmen
Hiç yorum yok