Meselemizin birinci delili, Hucurat suresinin 9. ayetidir. Bu ayet-i kerimede şöyle buyrulmuş:
وَاِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا ف أصَْلِحُوا بَيْنَهُمَا
“Eğer müminlerden iki grup savaşırsa aralarını ıslah edin.” (Hucurat 9)
Şimdi sorumuz şu:
— Müslümanların birbiriyle savaşması helal midir yoksa haram mıdır?
Elbette haramdır ve büyük günahtır. Birbiriyle savaşan ve birbirini öldüren Müslümanlar büyük günah işlemektedirler.
— Peki, onların bu büyük günahı işlemeleri onları dinden çıkarmış mıdır?
Hayır, çıkarmamıştır!
— Delilimiz ne?
Ayetin beyanı. Ayet-i kerime diyor ki:
وَاِنْ طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا “Eğer müminlerden iki grup savaşırsa...”
Eğer onların birbirleriyle savaşmaları ve birbirlerini öldürmeleri -yani büyük günah işlemeleri- onları kâfir yapsaydı, Allah onlara "müminler" demezdi.
Bakın, Allahu Teâlâ birbiriyle savaşanlara ve Müslüman kardeşini öldürenlere "müminler" diyor. Allah'ın "mümin" dediğine kim kâfir diyebilir?
Şimdi, "Büyük günah işleyen kâfir olur." diyenlere soruyoruz:
— Hani büyük günah işlemek kişiyi kâfir yapıyordu?
— Büyük günah işlemek kişiyi dinden çıkarıyorsa, birbirleriyle savaşarak büyük günah işleyenlere Allahu Teâlâ niçin "mümin" diyor? Birbirini öldürenleri niçin iman sahibi olmakla vasfediyor?
— Büyük günah işlemek kişiyi kâfir yapsaydı Allah onlara "mümin" der miydi?
Elbette demezdi. Madem demiş, o hâlde onlar mümindir. Büyük günah işlemeleri onları küfre sokmamıştır.
Ey günah işleyenlere kâfir diyenler! Gelin, bu ayetin hükmüne tabi olun ve artık günah işleyenlere kâfir demekten vazgeçin!
Hiç yorum yok